มีคำถามเพื่อต้องการความเข้าใจในวัฒนธรรมที่เเตกต่างกัน กับคนต่างภาค เนื่องด้วยตัวเองเป็นคนภาคใต้ การใช้ชีวิตก็เเล้วเเต่ครอบครัวนะคะ ว่าเลี้ยงดูกันมาเเบบไหน โดนส่วนตัวมีชีวิตเเบบวางแผน มีกฏเกณฑ์ให้ตัวเองในทุกๆเรื่อง ไม่ได้ตึงหรอกคะ เเค่มีความปลอดภัยในชีวิต สบายใจที่เป็นเเบบนี้มาตั้งเเต่เด็กๆ การศึกษาก็สูงสุดเท่าที่เรียนได้คะ
เเต่เเล้ว....ด้วยความที่ช่วงนึงได้เข้าไปอยู่ในสิ่งเเวดล้อมที่มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ คิดว่าผู้ชายที่ได้มาเป็นสามีนั้นเป็นคนดี มีจิตใจดี เเต่ในทางกลับกันนะ เป็นคนขี้เหล้าเมายา เมาทุกวัน งานไม่ทำ อยู่กันมา 5 ปีเเล้ว ตอนเริ่มคบกันปีเเรกที่ตัดสินใจมาใช้ชีวิตกันก็เพราะว่า เค้าเลิกเหล้า เลิกเที่ยว ทำงานกระตือรือร้น เเต่มาวันนึงพอหยุดงาน เเถมเราหยิบยื่นให้อีก เค้าคงรู้สึกถึงความสบาย เราพยายามจัดการชีวิตทุกคนในครอบครัวทั้งลูก เเละ สามี เเต่ทำไม่ได้เลย เเบบว่านึกจะกินก็กิน นึกจะนอนก็นอน ไปไหนก็ไป จะชวนเพื่อนมาบ้านก็ชวนโดยไม่คิดเลยว่า จะถามเราก่อน เพราะเราทำธุรกิจตัวเอง
ขอโทษนะคะ ถ้าสามีของเราที่จะบอกนี่เป็นคน อีสานคะ เเต่ไม่ได้บอกว่า คนอีสานไม่ดีนะคะ เรามีเพื่อนหลายคนที่เป็นคนอีสาน ขยัน ประหยัด อดทน เเต่คนนี้การศึกษาไม่สูงคะ น้อยกว่าเราเยอะ อายุเท่ากัน การเลี้ยงดูจากที่อยู่กันมาต่างกันสิ้นเชิง เราไปบ้านเค้า ใช้ชีวิตเเบบตกค่ำเเล้วเมา เมาทุกวัน ฟุ่มเฟือยเรื่องใช้จ่าย กับเเกล้มเหล้านี่อย่างดี เเต่พ่อเเม่ต้องตำน้ำพริกกิน พอไม่พอใจก็ยกพวกตีกัน เรานี่สมเพชกับพฤติกรรมเเบบนี้มากคะ บอกเลิกหลายครั้งพูดด้วยเหตุด้วยผลก็เเย่กับเรา 5 ปีที่ใช้ชีวิตด้วยกัน สุขภาพจิตเราเสียมาก เงินก็ร่อยหรอเพราะหาเงินคนเดียว ชีวิตที่ไม่เคยเป็นหนี้สิน ก็มี เจอเเต่เรื่องเเย่ๆ การพนันก็เล่นจนเราต้องใช้หนี้ให้ ขี้อวด ชอบโม้หน้าใหญ่ ตรงข้ามกับเราเลย เราเป็นคนเดินดินกินข้าวเเกง ทำธุรกิจใส่รองเท้าเเตะ กับโน๊ตบุ๊คตัวนึงก็อยู่ได้ทุกที่เเล้ว เวลาทะเลาะกันเค้าเคยทำร้ายร่างกายเรา พอเราทำกลับ เค้าก็ไปปั้นเรื่องบอกพ่อเเม่เค้า ทุกคนก็ด่าเราอีก เเต่เราไม่เคยบอกทางบ้านเราเลยกับสิ่งที่เกิดขึ้น
สูญเสียกำลังใจ อยู่ไหนก็มีปัญหา เช่าคอนโดก็ทำประตูเค้าพัง เช่าออฟฟิตก็พังบ้านเค้า วีรกรรมนี่เยอะมากคะ
ที่พูดพร่ำมาทั้งหมดมันเป็นเรื่องธรรมดาของคนเเถบนั้นหรือป่าวคะ
เอาจริงๆ เราก็ต้องการชีวิตที่พอเพียง เรียบง่าย โดยเฉพาะความสงบ ที่ต้องการเป็นพิเศษ เราคงไ่ม่สามารถเปลี่ยนผู้ชายคนนึงให้มีชีวิตที่เเบบเราเป็นได้ พลังเราไม่มากพอ กับความซับซ้อน ใจร้อนของเค้า ก็อาจจะต้องตั้งเป้าหมายหนีกับลูก หรือ อดทน หรอ ? เราต้องทุกข์กับการใช้ชีวิตเเบบนี้หรอ ? ไม่มีเวลาหรือจิตใจได้โฟกัสงานตัวเองเลย
คำตอบมีอยู่เเล้วว่า ใช้ชีวิตกันไม่ได้ เเต่อยากได้ทางออกที่สวยงาม คือ หลังจากออกจากตรงนี้ไปเเล้ว ต้องการให้เค้าช่วยรับผิดชอบลูก หรือ คุยกันเเบบเป็นเพื่อน ไม่เผากันเสียๆหายๆ หรือ มานั่งเคียดเเค้นกัน หรือพอมีทางอื่นอีกที่อยากได้คำเเนะนำ ก็พร้อมรับคำเเนะนำคะ ทั้ง พท. ตรงนี้ เเละ หลังไมค์
สำหรับคนที่มีจะเม้นเเรงๆ ตั้งหน้าตาพิมพ์คีย์บอดด้วยความสะใจในความโง่ของเราไม่ห้ามนะคะ เเต่ควรจะใช้คำพูดเเบบไหน ติเพื่อก่อคะ เม้นเเบบสติปัญญาชนที่ใช้ชีวิตร่วมกันบนโลกนี้
ขอบคุณคะ
ต่างกันเเบบไหนที่จะไปกันรอด เเต่ถ้าต่างเเบบนี้ละ รอดมั๊ย ?
เเต่เเล้ว....ด้วยความที่ช่วงนึงได้เข้าไปอยู่ในสิ่งเเวดล้อมที่มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ คิดว่าผู้ชายที่ได้มาเป็นสามีนั้นเป็นคนดี มีจิตใจดี เเต่ในทางกลับกันนะ เป็นคนขี้เหล้าเมายา เมาทุกวัน งานไม่ทำ อยู่กันมา 5 ปีเเล้ว ตอนเริ่มคบกันปีเเรกที่ตัดสินใจมาใช้ชีวิตกันก็เพราะว่า เค้าเลิกเหล้า เลิกเที่ยว ทำงานกระตือรือร้น เเต่มาวันนึงพอหยุดงาน เเถมเราหยิบยื่นให้อีก เค้าคงรู้สึกถึงความสบาย เราพยายามจัดการชีวิตทุกคนในครอบครัวทั้งลูก เเละ สามี เเต่ทำไม่ได้เลย เเบบว่านึกจะกินก็กิน นึกจะนอนก็นอน ไปไหนก็ไป จะชวนเพื่อนมาบ้านก็ชวนโดยไม่คิดเลยว่า จะถามเราก่อน เพราะเราทำธุรกิจตัวเอง
ขอโทษนะคะ ถ้าสามีของเราที่จะบอกนี่เป็นคน อีสานคะ เเต่ไม่ได้บอกว่า คนอีสานไม่ดีนะคะ เรามีเพื่อนหลายคนที่เป็นคนอีสาน ขยัน ประหยัด อดทน เเต่คนนี้การศึกษาไม่สูงคะ น้อยกว่าเราเยอะ อายุเท่ากัน การเลี้ยงดูจากที่อยู่กันมาต่างกันสิ้นเชิง เราไปบ้านเค้า ใช้ชีวิตเเบบตกค่ำเเล้วเมา เมาทุกวัน ฟุ่มเฟือยเรื่องใช้จ่าย กับเเกล้มเหล้านี่อย่างดี เเต่พ่อเเม่ต้องตำน้ำพริกกิน พอไม่พอใจก็ยกพวกตีกัน เรานี่สมเพชกับพฤติกรรมเเบบนี้มากคะ บอกเลิกหลายครั้งพูดด้วยเหตุด้วยผลก็เเย่กับเรา 5 ปีที่ใช้ชีวิตด้วยกัน สุขภาพจิตเราเสียมาก เงินก็ร่อยหรอเพราะหาเงินคนเดียว ชีวิตที่ไม่เคยเป็นหนี้สิน ก็มี เจอเเต่เรื่องเเย่ๆ การพนันก็เล่นจนเราต้องใช้หนี้ให้ ขี้อวด ชอบโม้หน้าใหญ่ ตรงข้ามกับเราเลย เราเป็นคนเดินดินกินข้าวเเกง ทำธุรกิจใส่รองเท้าเเตะ กับโน๊ตบุ๊คตัวนึงก็อยู่ได้ทุกที่เเล้ว เวลาทะเลาะกันเค้าเคยทำร้ายร่างกายเรา พอเราทำกลับ เค้าก็ไปปั้นเรื่องบอกพ่อเเม่เค้า ทุกคนก็ด่าเราอีก เเต่เราไม่เคยบอกทางบ้านเราเลยกับสิ่งที่เกิดขึ้น
สูญเสียกำลังใจ อยู่ไหนก็มีปัญหา เช่าคอนโดก็ทำประตูเค้าพัง เช่าออฟฟิตก็พังบ้านเค้า วีรกรรมนี่เยอะมากคะ
ที่พูดพร่ำมาทั้งหมดมันเป็นเรื่องธรรมดาของคนเเถบนั้นหรือป่าวคะ
เอาจริงๆ เราก็ต้องการชีวิตที่พอเพียง เรียบง่าย โดยเฉพาะความสงบ ที่ต้องการเป็นพิเศษ เราคงไ่ม่สามารถเปลี่ยนผู้ชายคนนึงให้มีชีวิตที่เเบบเราเป็นได้ พลังเราไม่มากพอ กับความซับซ้อน ใจร้อนของเค้า ก็อาจจะต้องตั้งเป้าหมายหนีกับลูก หรือ อดทน หรอ ? เราต้องทุกข์กับการใช้ชีวิตเเบบนี้หรอ ? ไม่มีเวลาหรือจิตใจได้โฟกัสงานตัวเองเลย
คำตอบมีอยู่เเล้วว่า ใช้ชีวิตกันไม่ได้ เเต่อยากได้ทางออกที่สวยงาม คือ หลังจากออกจากตรงนี้ไปเเล้ว ต้องการให้เค้าช่วยรับผิดชอบลูก หรือ คุยกันเเบบเป็นเพื่อน ไม่เผากันเสียๆหายๆ หรือ มานั่งเคียดเเค้นกัน หรือพอมีทางอื่นอีกที่อยากได้คำเเนะนำ ก็พร้อมรับคำเเนะนำคะ ทั้ง พท. ตรงนี้ เเละ หลังไมค์
สำหรับคนที่มีจะเม้นเเรงๆ ตั้งหน้าตาพิมพ์คีย์บอดด้วยความสะใจในความโง่ของเราไม่ห้ามนะคะ เเต่ควรจะใช้คำพูดเเบบไหน ติเพื่อก่อคะ เม้นเเบบสติปัญญาชนที่ใช้ชีวิตร่วมกันบนโลกนี้
ขอบคุณคะ